Uczył w latach 1959 – 1966

Urodził się 24 lutego 1928 r. w Krzywiczach, woj. wileńskie ( obecnie Białoruś). Ojciec był prawnikiem, ale w czasie okupacji sowieckiej, aby zapewnić rodzinie byt, pracował też jako cieśla, a na zesłaniu w ZSRR w kołchozie jako kowal, później -księgowy. Czesław wychowywał się w rodzinie inteligenckiej , wielodzietnej, głęboko wierzącej i bardzo patriotycznej. Do 1939 r. uczęszczał do miejscowej szkoły powszechnej.

Niedługo po wkroczeniu armii radzieckiej ojciec został aresztowany i wywieziony w głąb ZSRR. Pozostałą rodzinę – matkę, jego trzy siostry i starszego brata – również wywieziono w czerwcu 1941 r. na Syberię, do Kraju Ałtajskiego. Żyli tam w bardzo ciężkich warunkach. Często dokuczał im głód, mrozy syberyjskie, praca ponad siły, brak podstawowych środków do życia i higieny osobistej, a także brak wiadomości od pozostałej rodziny. Pod koniec 1943 r. jego starszy brat Roman zostaje zmobilizowany do armii gen. Berlinga. Ginie w Warszawie podczas próby niesienia pomocy powstańcom. Pod koniec wojny rodzinie udaje się połączyć z ojcem, który po wyjściu z więzienia pracuje w kołchozie na Uralu. Tam Czesław po raz pierwszy podejmuje stałą pracę jako pasterz dużego stada owiec. Po 5 latach tułaczki i bardzo ciężkiej pracy dla zaledwie trzynastoletniego chłopca, w 1946 r. rodzina wraca do Polski. Na krótko zatrzymuje się w Nieszawie, gdzie najstarszy brat był proboszczem. Następnie rodzina osiedla się w Jezioranach na Warmii. Mieszkała tam już przybyła wcześniej w ramach przesiedlenia zamężna siostra, której udało się uniknąć deportacji do ZSRR.

Wkrótce Czesław podejmuje naukę w Liceum Rolniczym w Lidzbarku Warmińskim. W marcu 1951r . zdaje maturę w tzw. klasie przyśpieszonej i otrzymuje nakaz pracy do Zespołu PGR Głuchów. Pracuje tam na stanowisku młodszego agronoma do 1953 r. W latach 1953-58 studiuje na Wydziale Rolnym Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie. Po studiach przez rok pracuje w Technikum Rolniczym w Białej Piskiej. W 1959 r. przenosi się do Technikum Rolniczo-Łąkarskiego w Lidzbarku Warmińskim. Uczy tu ogólnej i szczegółowej uprawy, chemii, miernictwa, a potem również organizacji gospodarstw. Gruntowna wiedza rolnicza oraz bardzo przyjazny stosunek do ludzi, a także głęboka uczciwość zapewniają mu wysoki autorytet u młodzieży i współpracowników.

Sprawy osobiste powodują, że w 1966 r. na własną prośbę przenosi się do Technikum Rolniczego w Łomży, a w latach 1971 -1995 do Zespołu Szkół Rolniczych w Marianowie. W szkołach łomżyńskich wyróżnia się rownież pracowitością, szeroką wiedzą i umiejętnościami. Pogłębia też swoją wiedzę z zakresu produkcji zwierzęcej, bo teraz naucza przede wszystkim hodowli zwierząt. Pisze i publikuje prace z zakresu metodyki nauczania tego przedmiotu oraz inne publikacje rolnicze. W latach siedemdziesiątych podejmuje też studia doktoranckie w Katedrze Chemii Rolnej ART w Olsztynie . Rozprawę doktorską obronił w 1975 r. W 1985 r. zdaje egzamin na najwyższy wówczas III stopień specjalizacji zawodowej z zakresu produkcji zwierzęcej.

W ostatnich latach przed emeryturą pracuje na stanowisku metodyka nauczania produkcji zwierzęcej, niosąc w tym zakresie pomoc nauczycielom w dawnych województwch łomżyńskim i ostrołęckim.

Za ofiarną pracę był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Otrzymał m. in. Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz Odznakę Zasłużonym dla Warmii i Mazur..

Zmarł 23 pażdziernika 2009 r. Pochowany jest w rodzinnym grobowcu w Jezioranach.

Opracował A. Zapisek we współpracy z siostrzenicą Cz. Kiszkurno, panią Barbarą Korwell Dawid w lipcu 2013 r.

Wróć do strony NAUCZYCIELE