Uczył w latach 1966-1991

Franciszek Hildebrandt urodził się 15 września 1923 roku w Rzeżęcinie (powiat Tczew), w rodzinie chłopskiej.  W latach 1930-36 uczęszczał do szkoły podstawowej w Pelplinie.  Naukę w szkole średniej  rozpoczął w 1936 roku, w Gimnazjum Ogólnokształcącego Collegium Marianum w Pelplinie. Wkrótce jednak naukę przerwała wojna i okupacja. W 1940 roku, na skutek odmowy przyjęcia narodowości niemieckiej, rodzina jego została wysiedlona z gospodarstwa, a Franciszek, wraz z  bratem, został wywieziony  do Niemiec na roboty przymusowe. Do 1945 roku pracował w gospodarstwie ogrodniczym na wyspie Uznam, w miejscowości Peenemünde. W miejscowości tej znajdowały si ę ośrodki doświadczalne wytwarzania pocisków V-1 i V-2 . W związku z tym, w latach 1943 – 1944, przeżył  bardzo ciężkie naloty lotnicze, w wyniku których zginęły setki przymusowych robotników. Chociażby ten, który odbył się w nocy  z 17 na 18 sierpnia 1943 r., kiedy to na tę niewielką  miejscowość na wyspie 596 brytyjskich bombowców zrzuciło 1795 ton bomb, od których, według oficjalnych danych, zginęło 815 przymusowych robotników.

Po zakończonej wojnie Franciszek kontynuuje naukę w szkole średniej w Tczewie,  a po  zdaniu w 1947 roku egzaminu  dojrzałości,  podejmuje  w 1948 roku studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1952 roku otrzymuje tam dyplom magistra i zostaje skierowany do pracy w Liceum Pedagogicznym w Lidzbarku Warmińskim. W szkole tej solidną pracą i głęboką wiedzą dość szybko zdobywa wysoki autorytet  u młodzieży   i współkolegów. Przez wielu absolwentów tej szkoły jest wspominany jako bardzo dobry nauczyciel,  wychowawca i prawy człowiek.

W 1966 roku, w związku z likwidacją Liceum Pedagogicznego, przenosi się do Technikum Rolniczo-Łąkarskiego.  Również w tej szkole otrzymuje zawsze najwyższą ocenę pracy dydaktyczno- wychowawczej.  Bardzo wysoko cenione są jego lekcje pokazowe dla studentów oraz prowadzone przez niego studenckie praktyki pedagogiczne. Naucza biologii, chemii , a od 1975 roku również  języka  niemieckiego. W latach 1967-1972 pełni również funkcję zastępcy dyrektora. Wysoki poziom nauczanych  przez niego przedmiotów biologicznych umożliwia w dużym stopniu podejmowanie przez absolwentów studiów wyższych na wydziałach rolnych i zootechnicznych  ówczesnych akademii rolniczych. Na emeryturę przechodzi w 1984 roku, ale do 1990 roku pracuje na niepełnym etacie, ucząc języka niemieckiego. Jest przez absolwentów bardzo wysoko cenionym nauczycielem i wychowawcą.

Za  wzorową pracę zawodową i działalność społeczną  uhonorowany  został m.in Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski  Ludowej, Odznaką Zasłużonym dla Warmii i Mazur, Złotą Odznaką ZNP, wpisem do Księgi Pamiątkowej „Zasłużonym dla Oświaty i Wychowania województwa olsztyńskiego”. Otrzymywał też wiele nagród, a wśród nich Nagrodę I-stopnia Ministra Oświaty i Wychowania.

Obecnie na emeryturze, mieszka w Bydgoszczy.

Opracował A. Zapisek w październiku 2013 r.

Wróć do strony NAUCZYCIELE

.