Uczyła w latach 1959-1986.

Urodziła się 23 sierpnia 1923 roku w Nowej Wilejce na Wileńszczyźnie. Naukę w średniej szkole, przerwaną potem latami wojny, rozpoczęła w drugiej połowie lat trzydziestych w Wilnie. Po repatriacji w 1946 wstępuje do Liceum Pedagogicznego w Olsztynie, które ukończyła w 1948 roku. W latach 1948 -1950 pracuje w szkołach podstawowych (S.P Nr 1 i Szkoła Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym ) w Lidzbarku Warmińskim. W roku 1950 podejmuje studia na Wydziale Rolnym Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie i tam w 1954 r. uzyskuje dyplom inżyniera rolnika. Po studiach zgodnie z obowiązującym wówczas nakazem pracy zostaje zatrudniona w zakładach rolnych ówczesnych województw olsztyńskiego, a potem koszalińskiego. W roku 1959, zgodnie ze swoim wcześniejszym zainteresowaniem i zamiłowaniem, podejmuje pracę w szkolnictwie.

W latach 1959-1961 jest zatrudniona w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Lidzbarku Warmińskim i na części etatu w naszej szkole, a od 1961 aż do emerytury jest nauczycielką przedmiotów zawodowych w Technikum Rolniczo-Łąkarskim, przekształconym w latach późniejszych w Zespół Szkół Rolniczych. Jest bardzo dobrą nauczycielką. Pracuje z dużym poświęceniem i oddaniem. Wrodzonym spokojem, wysoką kulturą i poważnym traktowaniem uczniów zdobywa powszechny szacunek, sympatię i uznanie u młodzieży, a także u koleżanek i kolegów. Będąc przez ponad 22 lata jej przełożonym, jako dyrektor szkoły, nie przypominam sobie, abym kiedykolwiek musiał pod jej adresem kierować krytyczne uwagi, czy jakiekolwiek zastrzeżenia.

W 1972 roku, gdy w tutejszym Zespole utworzono Zasadniczą Szkołę Rolniczą, Pani Helena, jako bardzo doświadczona nauczycielka, zostaje skierowana na ten trudniejszy odcinek pracy i tam realizuje większość przydzielonych jej godzin pracy. Prowadzi nauczanie teoretyczne i praktyczne z zakresu produkcji roślinnej. W roku 1978 szkoła ta przyjmuje specjalizację ogrodniczą, którą również realizuje pani H. Kraushar i z tego nowego zadania również wywiązuje się beż zastrzeżeń. W pracy przekazuje młodzieży nie tylko wiedzę i umiejętności, ale również przekonywująco i umiejętnie wiele życiowych rad, zmierzających do tego, aby wychować mądrych, zaradnych i uczciwych ludzi. Absolwenci tej szkoły w zdecydowanej większości kontynuowali po jej ukończeniu dalsze ksztalcenie w 3-letnich technikach rolniczych i ogrodniczych, a niektórzy potem również na studiach wyższych. Można więc powiedzieć, że jej praca wpłynęła korzystnie na losy wielu młodych ludzi.

Na emeryturę przeszła w 1986 roku. Nieuleczalna choroba spowodowała jej przedwczesne odejście 28 grudnia 1994 roku. Jest pochowana na cmentarzu komunalnym w Lidzbarku Warmińskim.

Opracował w listopadzie 2014 roku
Apolinary Zapisek w porozumieniu
z jej synem Aleksandrem Krausharem