Zootechnik z przypadku, a nauczyciel z zamiłowania…

Henryk Kosiedowski urodził się 6 stycznia 1935 r. w Starogardzie na Pomorzu. Po ukończeniu szkoły podstawowej, w 1949 roku rozpoczął naukę w Liceum im. Stanisława Staszica w Starogardzie. W kwietniu 1952 r. aresztowany, a potem zasądzony na dwa lata i sześć miesięcy (jako młodociany) za działalność w Młodzieżowej organizacji walczącej o wolność i suwerenność Polski. Jako „wróg ludu”, w normalnym trybie nauki nie mógł kontynuować, więc zatrudnił się, jako robotnik w Starogardzkiej Fabryce Obuwia.

Świadectwo Dojrzałości uzyskał w 1954 r. w Liceum Korespondencyjnym w Gdańsku. Ze studiami było podobnie. Jedyną możliwością były studia zaoczne, a takowe otwarto w WSR w Olsztynie.

I tak , w 1961 r. uzyskał dyplom inżyniera i, jak sam twierdzi, został „zootechnikiem z przypadku”.

Pracował w przedsiębiorstwach produkcji rolnej, a potem w szkolnictwie rolniczym na Pomorzu jako nauczyciel. Od 1973 r. pracował w Szkołach Rolniczych w Lidzbarku Warmińskim. Studia magisterskie w zakresie pedagogiki rolniczej w Międzywydziałowym Instytucie Oświaty Rolniczej na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie ukończył w 1977 r. z wyróżnieniem, otrzymując tzw. niebieski dyplom.

W 1979 r. został mianowany na stanowisko Profesora Szkoły Średniej w Zespole Szkół Rolniczych w Lidzbarku Warmińskim. Najdłużej i najszerzej związany był z Policealnym Zawodowym Studium Weterynaryjnym. Pełnił stale funkcję opiekuna roku, jego wysoki poziom pracy dydaktycznej, wysokie wymagania, a jednocześnie partnerski stosunek do słuchaczy zapewniał mu zasłużony autorytet i wpływał dyscyplinująco na młodzież.

Rzetelna wiedza i szerokie zainteresowania, uczciwość i lojalność w stosunku do młodzieży, współpracowników i przełożonych, a jednocześnie konsekwentna obrona własnego zdania i własnych przekonań, zapewniały mu zasłużony szacunek i poważanie. Nikt i nigdy nie mógł mu zarzucić chociażby najdrobniejszej intrygi czy dwulicowości. W listopadzie 1980 r. był głównym inspiratorem i organizatorem NSZZ Solidarność w Szkole.

Na emeryturę przeszedł w 1984 r., pracując jeszcze do 1993 r. w niepełnym wymiarze.

Dla pełnego obrazu trzeba też dodać, że posiada sporo zainteresowań pozazawodowych, przede wszystkim w dziedzinie turystyki, filatelistyki i muzyki. Za swoją pracę otrzymał szereg wyróżnień i nagród, między innymi Nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania I stopnia w 1978 r.

Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Więźnia Politycznego i Odznaką Weterana Walk o Niepodległość.

Obecnie mieszka w Świeciu.

 Opracował A. Zapisek w marcu 2014 r.